🎰 Co To Znaczy Że Pies Nie Podlega Próbom Pracy

Jeśli pies nie miał kontaktu z innymi psami, ludźmi lub nieznanymi przedmiotami, jest bardziej prawdopodobne, że w obliczu nowych sytuacji rozwinie się u niego strach i niepewność. Ważne jest, aby socjalizować psa od najmłodszych lat, aby poczuł się bezpieczniej i pewniej w swoim otoczeniu. Rasa jest generalnie zdrowa, niemniej – podobnie jak wszystkie rasy duże – narażone na problemy dysplatyczne i skręt żołądka. Czarna suczka Cane corso. Wysokość: Psy mierzą od 64 do 68 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 60 do 64 cm. Waga: Psy ważą od 45 do 50 kg. Suki są lżejsze i ważą od 40 do 45 kg. Nie jest jednak możliwe otrzymanie mandatu na podstawie regulaminu. Nie drażnij psa Kolejnym z obowiązków jest odpowiednio łagodne traktowanie czworonoga. Kto bowiem przez drażnienie lub płoszenie doprowadza zwierzę do tego, że staje się niebezpieczne, podlega karze grzywny do 100 zł albo karze nagany. NZKC. UKC. Multimedia w Wikimedia Commons. Mops jako luksusowy towarzysz arystokratki na Portrecie markizy de Pontejos Goi, z 1786. Mops – rasa psa należąca do grupy psów do towarzystwa [3], zaklasyfikowana do sekcji małych psów molosowatych. Typ dogowaty [4]. Nie podlega próbom pracy [5] . Nadgodziny a nienormowany czas pracy. Nienormowany czas pracy nie jest systemem, w którym można uniknąć wypłaty wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych. W sytuacji, gdy zakres zadań został wyznaczony w taki sposób, że wykonanie ich w określonym czasie jest obiektywnie niemożliwe, wówczas pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych. Sprzedawca nie może nam narzucić odstąpienia od umowy i odebrać psa, ponieważ nie ma na to podstawy prawnej. Z zasady w ramach postępowania reklamacyjnego z rękojmi możemy żądać naprawy, wymiany, obniżenia ceny albo odstąpić od umowy zakupionej rzeczy. Jeśli żądamy obniżenia ceny, to hodowca powinien się odnieść do tego Pies liże łapy, gdy chce rozładować negatywne emocje. Robi to również z nudów. Liże zazwyczaj zarówno stronę zewnętrzną, jak i podeszwową łap i mruży przy tym oczy. Pies liże łapy, ponieważ ta czynność go zajmuje i uspokaja. Jednak gdy takie zachowanie zdarza się nagminnie, może być oznaką nadmiernej nerwowości lub Rasa moskiewski stróżujący nie została uznana przez FCI, jednak jej preferowany wygląd odnajdziemy w zapisach rosyjskiego klubu rasy. Wiemy z niego, że minimalna waga dorosłego, prawidłowo zbudowanego psa wynosi około 60 kg. Suka jest przeważnie widocznie drobniejsza, a jej waga to rozpoczyna się od 45 kg w górę. CKC. KC (UK) NZKC. UKC. Multimedia w Wikimedia Commons. Owczarek niemiecki – jedna z ras psów należąca do grupy psów pasterskich sklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Według klasyfikacji FCI podlega próbom pracy [1]. Zaliczany do psów obronnych [2]. Typ wilkowaty [3] . zWOeIb. Historia i pochodzenie pointera – rasa myśliwska o długim pochodzeniuCharakter pointera- wiele zalet jednego psaWygląd pointera – elegancja i szlachetnośćWychowanie i szkolenie psów rasy pointer – bystry i chętny do naukiZdrowie pointera- cieszący się dobrym zdrowiem pies myśliwskiCzym karmić pointera – gotowe karmy czy dieta BARF?Pielęgnacja pointera – nieskomplikowana ale regularnaAkcesoria – co zakupić przed pojawieniem się pointera w domu?Hodowla – gdzie znajdę wymarzonego Pointera?Czy Pointer to pies dla mnie? Historia i pochodzenie pointera – rasa myśliwska o długim pochodzeniu Pointer jest uznawany za jedną z najstarszych ras myśliwskich, jednak co do jego pochodzenia do dzisiaj istnieje wiele kontrowersji. Psy te wyhodowano w Anglii, ale według jednej z teorii jego przodkowie najprawdopodobniej pochodzą z Hiszpanii. Inne teorie mówią, że pochodzi on z Włoch, Francji, czy Portugalii. Pierwotnym ich zadaniem było odnajdywanie i wskazywanie ptactwa czy zajęcy, na co wskazuje sama nazwa z ang. to point – wskazywać. Oczekiwano od nich zlokalizowania zwierzęcia, a gdy już poczuły właściwy trop przyjmował charakterystyczną pozę, która potocznie nazywa się stójka. Pies zastygał w bezruchu z podniesioną łapą do góry i tkwił w niej dopóki myśliwy nie da mu znać, aby przystąpił do wypłoszenia zwierzęcia z pól czy traw. W tym momencie najczęściej kończyło się odpowiedzialne zadanie Pointera, a złapaniem czy dogonieniem zwierzyny zajmował się inny towarzyszący myśliwemu pies. Przez lata starano się poprawić cechy Pointera i chcąc uzyskać doskonałego psa do polowań, krzyżowano go z innymi psami myśliwskimi, po których mógł odziedziczyć niezwykłą zwinność, węch czy wytrzymałość. Tymi psami były między innymi Foxhound, Greyhound czy Seter. Pointery używano również jako aportery, a nawet jako psy pracujące w wodzie, co sprawia, że jest to bardzo wszechstronna rasa. W Od XVIII wieku popularność Pointerów stale rosła, a to za sprawą szerokiego wykorzystywania broni palnej do polowań. Psy te stały się stałymi bywalcami dworów szlacheckich. Pierwszy wzorzec opracowany został w 1937 roku. Niestety podczas II Wojny Światowej mocno zmniejszyła się populacja tej rasy, podobnie zresztą jak i innych ras. Jedynymi krajami, w których udało się przetrwać licznej populacji Pointerów były Wielka Brytania i Stany Zjednoczone, gdzie psy te przetrwały trudne, wojenne lata. Powoli odbudowywano populację i ostatecznie wzorzec został zatwierdzony dopiero w 1970 roku. Rasa ta dzisiaj nie cieszy się już tak dużą popularnością, jednak posiada liczne grono swoich miłośników – w Wielkiej Brytanii do dzisiaj używany jest jako pies myśliwski. W Polsce najpopularniejsze były w XIX wieku. Według podziału na rasy opracowanego przez Międzynarodową Organizację Kynologiczną (FCI) Pointer został przypisany do grupy VII – Wyżły, sekcji 2 – wyżły brytyjskie. Pointery podlegają próbom pracy. Charakter pointera- wiele zalet jednego psa Pointer to pies energiczny, posiadającym wielki temperament. W domu umie zachowywać się spokojnie, o ile tylko jego potrzeby zostaną zaspokojone. Nie wolno zapomnieć, że ta rasa to przede wszystkim psy myśliwskie. Nie można traktować go jedynie jako psa towarzyszącego rodzinie, ponieważ potrzebuje on dużej dawki aktywności, podczas której będzie mógł się wykazać. Zdecydowanie nie jest to pies, który zadowoli się jedynie rzucaną mu piłeczką. Jedną z ważniejszych i bardzo cenionych cech charakteru Pointera jest niepohamowana ambicja i chęć podejmowania nowych wyzwań. W sferze uczuciowej Pointer również jest wyjątkowy. Bardzo mocno przywiązuje się do swojego właściciela. Do szczęścia potrzebuje bliskości swoich najbliższych, z którymi buduje silną więź. Z tego powodu nie powinno pozostawiać się go samotnie na długie godziny. Jeśli ma samotnie spędzić kilka godzin to kluczowym jest zapewnienie mu wcześniej dużej dawki ruchu. Pozwoli to rozładować jego energię i będzie mógł w spokoju oczekiwać powrotu najbliższych. Pointer wykazuje się ogromną cierpliwością i tolerancją w kontaktach z dziećmi. Oczywiście jak w przypadku innych psów, dzieci powinny być nauczone obchodzenia się z psem, ponieważ nie jest to zabawka. Najlepiej, jeśli ich wzajemne kontakty odbywać się będą pod kontrolą dorosłych. Nikogo nie powinno dziwić, że pies ten to doskonały łowca – a to z uwagi na drzemiący w nim silny instynkt łowiecki w połączeniu z doskonałym węchem. Nie jest to natomiast dobry pies stróżujący. Z radością przywita nie tylko znane mu osoby, ale z dużym prawdopodobieństwem również potencjalnych złodziei. Oczywiście nie jest to reguła – wobec obcych zdarza mu się czasem zachować ostrożność i nieufność. Pointer nie należy do psów szczekliwych, dlatego też jeśli nasz czworonóg głośno alarmuje to powinniśmy się tym zainteresować i sprawdzić, co zaniepokoiło naszego pupila. Psy tej rasy nie są też skłonne do zniszczeń pod warunkiem, że zapewni się im wystarczającą aktywność fizyczną i stymulację umysłową. Jeśli tego nie dopilnujemy, to istnieje niebezpieczeństwo, że Pointer rozładuje swoją energię na znajdujących się w jego otoczeniu przedmiotach. Z innymi psami nasz pupil będzie mógł stworzyć braterską więź pod warunkiem, że od małego będzie do nich przyzwyczajany. Z kotami niestety bywa różnie. Jeśli Pointer będzie się wśród nich wychowywał to nie będzie miał większych problemów żeby je zaakceptować. W przypadku obcych kotów rzecz może się mieć zgoła inaczej. Warto zawsze mieć na uwadze, że to jest pies myśliwski. Chociaż jego instynkt głównie odnosi się do ptactwa, to należy zachować czujność jeśli chodzi o napotkane, obce koty. Pointer to pies energiczny, posiadającym wielki temperament. W domu umie zachowywać się spokojnie, o ile tylko jego potrzeby zostaną zaspokojone. Nie wolno zapomnieć, że ta rasa to przede wszystkim psy myśliwskie. Wygląd pointera – elegancja i szlachetność Pointer jest psem dużym o bardzo eleganckiej sylwetce. W kłębie pies osiąga 63-69 cm, a suki 61-66 cm wysokości. Psy ważą średnio od 25 do 43 kg, natomiast suki od 20 do 29 kilogramów. Sylwetka Pointera jest harmonijnie zbudowana. Budowa ciała jest silna, lecz niezwykle smukła jak na tak dużego psa. Jedną z cech, która cechuje te psy to ich długie nogi, które służą niejako jako jego narzędzie ich pracy. Głowa osadzona jest na długiej szyi, z wyraźnie zaznaczonym stopem i dumnie noszona w górze. Oczy Pointera są duże i pełne łagodnego spojrzenia. Kolor oczu jest orzechowy lub brązowy – w zależności od umaszczenia. Uszy są wysoko osadzone, trójkątne, wiszące i przylegające do głowy. Nos jest ciemny, jednak dopuszczalny jest nieco jaśniejszy u osobników o umaszczeniu cytrynowo – białym. Grzbiet pointera jest silny z szeroką klatką piersiową. Kończyny mocne i dobrze umięśnione. Ogon jest średniej długości, noszony prosto z grzbietem lub pod nim. Jest prosty i zwęża się ku końcowi. Pointer ma krótką sierść, idealnie gładką i twardą. Umaszczenie może być dwukolorowe, jednokolorowe, jak i trójkolorowe. Najczęściej mają one umaszczenie łaciate cytrynowo – białe, pomarańczowo-białe, wątrobiano-białe lub czarno-białe. Wszystkie kolory mogą występować w cętki, jak i jako pojedyncza barwa – biała lub w różnych odcieniach brązowego. Pointer porusza się w sposób pewny siebie, płynny, a zarazem z dalekim wykrokiem z mocno zaznaczonym ruchem tylnych łap. Wychowanie i szkolenie psów rasy pointer – bystry i chętny do nauki Pointer ceniony jest nie tylko za swoje walory i cechy myśliwskie, ale również za to, że rasa ta jest niezwykle inteligenta. Bardzo chętnie współpracuje, szybko się uczy i rozumie, czego od niego się oczekuje. Mówi się, że Pointer to najbardziej posłuszna rasa ze wszystkich psów myśliwskich. Bardzo źle znosi jakąkolwiek agresję i przemoc, dlatego wychowanie i szkolenie bezwzględnie powinno opierać się na pozytywnych bodźcach. Ten niezwykły pies wszelką doznaną krzywdę i niesprawiedliwe traktowanie zapamięta na bardzo długo. Potrafi się wówczas zamknąć w sobie, co w rezultacie może doprowadzić do odmowy jakiejkolwiek współpracy. Pointer potrzebuje jasno określonych zasad i zadań do wykonania. W innym wypadku zorganizuje sobie czas sam, co nie zawsze może spodobać się właścicielom, tym bardziej, że są to psy bardzo kreatywne. Można rzec, że rodzą się wypełnione olbrzymimi pokładami energii, dlatego ich wychowanie powinno zacząć się od pierwszych dni w domu. W okresie szczenięcym bardzo rozrabia i uspokaja się nieco kiedy osiąga dorosłość. Ważnym, kluczowym wręcz aspektem w szkoleniu każdego psa jest wcześnie wprowadzana socjalizacja. Podobnie jest w przypadku Pointera. Pupil od małego powinien być oswajany z innymi psami, ludźmi czy miejskim zgiełkiem. Psy tej rasy lubią samowolne wycieczki, dlatego kluczowym elementem jest dobrze ogrodzony teren wokół domu, a na spacerach czujność i ostrożność. Pointer potrzebuje dużej ilości ruchu i różnych aktywności. Jeśli pies nie jest wykorzystywany w myślistwie można zapewnić mu alternatywne formy ruchu, które z pewnością przypadną mu do gustu. Miasto nie jest jego najlepszym miejscem do życia – prawdziwą miłością jest las i otwarta przestrzeń, na której będą mogły dać upust energii. Nawet jeśli pies nie pracuje zawodowo, dobrze jest ćwiczyć z nim tak zwaną “’stójkę”. Raz, dwa razy w tygodniu potrzebuje prawdziwej, długiej aktywności, przy której się wybiega. Doskonałym rozwiązaniem jest zapisanie psa do psiego przedszkola, gdzie od małego będzie poznawać poszczególne komendy, zachowania, a także będzie miał kontakt z innymi czworonogami. Drugą opcją jest trenowanie psa pod okiem doświadczonego trenera, który ma wiedzę na temat pracy z psami myśliwskimi. Zdrowie pointera- cieszący się dobrym zdrowiem pies myśliwski Pointery na ogół są psami zdrowymi, jednak ze względu na ich wielkość może wystąpić dysplazja stawów biodrowych. U czworonogów tych mogą pojawić się schorzenia serca, czy choroby nerek. Inną dość niespotykaną chorobą, która może spotkać psy tej rasy jest dysplazja mieszkowa czarnych włosów czy po prostu dysplazja mieszkowa. Są też narażone na alergie czy choroby oczu jak postępujący zanik siatkówki (PRA) czy wywinięcie się powieki (etropium). Osobniki z przeważającą ilością koloru białego w umaszczeniu są narażone na głuchotę. Na szczęście istnieje badanie słuchu, tak zwaną metodą BAER, która może całkowicie wykluczyć głuchotę lub określić jej stopień. Pointer jest psem odpornym na warunki atmosferyczne. Mimo tego, że jego sierść jest krótka to bardzo dobrze radzi sobie podczas mroźniejszych dni. Rasę tę cechuje wrodzona wytrzymałość, która sprawia, że mogą pracować nawet podczas upałów. Jednak należy zawsze mieć przy sobie wodę pitną dla psa i miejsce, w którym będzie mógł się schronić przed przegrzaniem i odpocząć. Nie mniej jednak, warto unikać nadmiernej aktywności w ciągu upalnych dni i w samo południe. Zadbany Pointer dożywa średnio około 13 lat, co na dużego psa jest świetnym wynikiem. Czym karmić pointera – gotowe karmy czy dieta BARF? Ze względu na swoje rozmiary i dużą aktywność fizyczną Pointer potrzebuje karmy dopasowanej indywidualnie pod niego i dobrej jakości. Dobierając karmę należy brać pod uwagę wiek, wagę, aktywność fizyczną i ewentualne schorzenia psa. Pointer nie należy do ras wybrednych, dlatego jego żywienie nie jest skomplikowane. Jest to pies bardzo energiczny dlatego posiada on wysokie zapotrzebowanie kaloryczne. Oczywiście jeśli pies nie pracuje to należy ograniczyć ilość pożywienia tak, aby nie doprowadzić do tycia, a w rezultacie do groźnej dla niego nadwagi. Co do sposobu jego żywienia nie ma jasno określonej najlepszej metody. Można podawać mu zarówno gotowe karmy suche, czy mokre, jak i dietę opartą na samodzielnym gotowaniu. Ważne, aby karmy pochodziły od sprawdzonych producentów i cechowały się wysoką zawartością mięsa w składzie. Zawsze trzeba zwracać uwagę na skład karmy. Jest to o tyle ważne, że karma nie powinna zawierać w sobie zbędnych zapychaczy i konserwantów, a jedynie wartościowe elementy dla prawidłowego rozwoju naszego psiego przyjaciela. Posiłki gotowane w domu powinny być wzbogacane o odpowiednie suplementy i witaminy. Warto rozważyć wizytę u psiego dietetyka, który pomoże nam ułożyć odpowiednio zbilansowany jadłospis dla naszego pupila. Oczywiście możemy też zasięgnąć rady u weterynarza. Trzeba pamiętać, że względu na swoją wielkość, rasa ta jest narażona na skręt żołądka. Mniejsze, ale częściej podawane posiłki pomogą nam tego problemu uniknąć. Po posiłku pies powinien zapewniony mieć odpoczynek – minimum godzinę. Koło miski z jedzeniem powinna zawsze stać miska ze świeżą wodą pitną, aby Pointer mógł zaspokoić swoje pragnienie. Woda powinna być wymieniana minimum raz dziennie. Dieta jest kluczowym elementem, który ma kolosalne znaczenie zarówno dla dobrego samopoczucia psa, jak i jego zdrowia Pielęgnacja pointera – nieskomplikowana ale regularna Codzienna pielęgnacja Pointera nie jest skomplikowana, a to dzięki jego krótkiej sierści. Pies ten niewielkie ilości sierści gubi przez cały czas, jednak najbardziej intensywnie linieje na jesień i zimę. Krótki i twardy włos chętnie wbija się w tapicerkę, z której niechętnie wychodzi, dlatego w pielęgnacji ważna jest systematyczność. Dzięki regularnym zabiegom pielęgnacyjnym uzyskamy piękny i lśniący włos u naszego psa. Do regularnego wyczesywania martwego włosa sprawdzi się gumowa lub silikonowa szczotka. Do usuwania zabrudzeń i nabłyszczania sierści doskonała będzie twarda szczotka z naturalnego włosia z dzika. Przydatne będą również wilgotne chusteczki pielęgnacyjne. Po spacerze lub pracy w polu czy lesie należy dokładnie sprawdzić sierść psa szukając nieproszonych gości. Pointer na ogół jest psem czystym, dlatego wystarczy go wykąpać raz na jakiś czas. Do kąpieli używamy szamponów przeznaczonych dla ras krótkowłosych lub takich, które zaspokoją aktualne potrzeby włosa psa – nawilżające, odświeżające czy podkreślające kolor. Co ciekawe Pointer nie wydziela charakterystycznego “psiego zapachu”, co pomaga mu w pracy podczas polowań. Niektóre Pointery mają skłonność do alergii, a w takim przypadku sprawdzą się szampony hipoalergiczne. Poza sierścią koniecznie dbać trzeba o oczy, uszy i pazury. Zwisające uszy narażone są na infekcje dlatego wskazana jest częsta ich kontrola. Jeśli pies nie ściera pazurów samodzielnie należy je regularnie, delikatnie przycinać. U ras dużych nie występuje tak rażący problem odkładania się kamienia nazębnego, jednak nie oznacza to, że on w zupełności nie powstaje. Ważna jest profilaktyka i dbanie o higienę jamy ustnej psa. Pomogą nam w tym dostępne na rynku pasty do zębów dla psów, żele, a także środki dodawane do jedzenia czy wody. Systematyczna pielęgnacja nie tylko przyczyni się do pięknego wyglądu naszego psiaka, ale również umocni więź z pupilem. Duża ilość czworonogów nie lubi zabiegów pielęgnacyjnych, dlatego w celu uniknięcia dyskomfortu psa należy przyzwyczajać do nich od małego. Pointer jest psem stosunkowo dużym, dlatego swobodne jego wykąpanie w domowych warunkach może nieraz okazać się problematyczne. Nie jest to powód do zmartwień, ponieważ z pomocą przychodzą nam salony pielęgnacji zwierząt, gdzie groomerzy posiadają odpowiedni sprzęt, dopasowany do wielkości różnych czworonogów. Akcesoria – co zakupić przed pojawieniem się pointera w domu? Wyczekując pojawienia się naszego czworonożnego przyjaciela w domu nie można zapomnieć o zakupie niezbędnych dla niego akcesoriów. Wyprawka musi obejmować wszystkie niezbędne elementy. Podstawowym elementem są miski na jedzenie i wodę. Dobrze wybrać te wysokiej jakości i odpowiedniej wielkości. Dobrym rozwiązaniem jest zaopatrzenie się w takie, które są stelażu, dzięki czemu duże psy nie muszą się nisko schylać a stelaż można regulować w miarę wzrostu psa. Kolejnym ważnym elementem jest legowisko, na którym pupil będzie mógł odpocząć po przechadzce i zabawach. Posłanie powinno być przede wszystkim dla psa, dlatego musi być dobrane do jego wielkości, aby mógł na nim swobodnie wypoczywać. Ważną kwestią jest miejsce, w którym będzie ustawione legowisko. Pointer to pies rodzinny, dlatego nawet podczas odpoczynku będzie spokojniejszy mając przy sobie swoich najbliższych. Przy wyprowadzaniu psa dobrze sprawdzą się dobrze dopasowane szelki typu guard lub obroża i długa smycz, która zapewnia psu komfort podczas poruszania się. Przy skłonności do samowolnych wędrówek, zwłaszcza w chwili, gdy złapią trop ptaka przyda się adresówka z danymi właściciela. Koniecznie też trzeba psa zaczipować. Pointer to pies żywiołowy, a same spacery mogą nie wystarczyć, aby zaspokoić jego potrzeby. Zabawki wszelkiego rodzaju sprawdzą się doskonale jako dodatek codziennej aktywności. Piłeczki, sznurki, czy pluszaki będą dobrym pomysłem, o ile nie posiadają małych elementów, które mogą zostać ewentualnie połknięte. Warto zadbać też o rozwój umysłowy naszego pupila – tu przydatne będą zabawki interaktywne i logiczne. Do systematycznej, codziennej pielęgnacji należy zaopatrzyć się w niezbędne do tego akcesoria i kosmetyki oraz preparaty. A w celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas podróży samochodem powinniśmy zaopatrzyć się w odpowiedni transporter lub klatkę kennelową dopasowaną do wielkości naszego podopiecznego. Hodowla – gdzie znajdę wymarzonego Pointera? Posiadanie psa wiąże się dużą odpowiedzialnością. Nie jest to decyzja, która powinna zostać podjęta pochopnie, ponieważ to z jakiej hodowli będzie nasz szczeniak jest kluczowe dla jego zdrowia i pierwszej socjalizacji. Przeglądając ogłoszenia wystawiane przez hodowców szczególną uwagę zwróć na zamieszczane informacje i zdjęcia. Ważnym elementem jest to, czy hodowla jest zrzeszona w ZKwP (Związku Kynologicznym w Polsce), która bezpośrednio podlega pod najważniejszy organ jakim jest Międzynarodowa Organizacja Kynologiczna (FCI). Hodowle w niej zrzeszone przechodzą staranne i rutynowe kontrole, dzięki czemu mamy pewność co do warunków w nich panujących. Nie ma jakiejkolwiek możliwości, aby rodzice szczeniaków byli ze sobą spokrewnieni, a także wymagane są szczegółowe badania pod kątem występowania poszczególnych chorób typowych dla danej rasy. Często w Internecie można natknąć się na bardzo atrakcyjne cenowo ogłoszenia. Bądź bardzo ostrożny – takie oferty często pochodzą od pseudo hodowli, którym zależy tylko na szybkim zysku na szczeniakach. W takim przypadku nie ma pewności co do czystości ich genów, ani warunków w jakich są trzymane i hodowane. Pointer nie jest rasą bardzo popularną w naszym kraju, a co za tym idzie liczba hodowli jest proporcjonalnie mniejsza. Wiele osób decyduje się na zakup z zagranicznych hodowli, ponieważ tam jest znacznie większy wybór. Cena jest zależna od pochodzenia psa, wieku, płci, umaszczenia i samej renomy hodowli a także tego, czy jest to hodowla krajowa, czy zagraniczna. Ceny zaczynają się od około 3500 zł ale osobniki sprowadzane z zagranicznych, renomowanych hodowli mogą kosztować nawet kilka tysięcy euro. Zawsze przed dokonaniem zakupu udaj się do wybranej przez siebie hodowli, aby na własne oczy przekonać się o panujących tam warunkach, jak i zapoznać się ze swoim przyszłym członkiem rodziny. Nie wahaj się zapytać o nurtujące Cię pytania, ale nie zapomnij również poprosić o przedstawienie Ci dokumentacji wraz z wykonanymi niezbędnymi badaniami. Czy Pointer to pies dla mnie? Pointer potrzebuje właściciela, który tak jak on kocha ruch i prowadzi aktywny tryb życia. Z uwagi na swoje przeznaczenie odnajdzie się oczywiście przy boku myśliwego – będzie wówczas w swoim żywiole. Rzecz jasna nie trzeba być myśliwym, aby posiadać Pointera – pomimo tego, że jest to pies myśliwski nadaje się też oczywiście jako towarzysz życia osób nie polujących. Warto jednak pamiętać, że Pointer to pies, który nie odnajdzie się w miejskim zgiełku. Do pełni szczęścia potrzebuje otwartej przestrzeni – łąk, pól i lasów. Biorąc pod uwagę jak bardzo żywiołowe i energiczne są to psy, osoby starsze i mało aktywne nie powinny raczej rozpatrywać tej rasy. Właścicielem Pointera powinna zostać osoba aktywna, lubiąca ruch i będąca w stanie zapewnić psu wystarczającą porcję aktywności. Ponadto powinna być zrównoważona i obdarzyć psa uczuciem równym temu, którym pies obdarzy ją. Pointer odnajdzie się w także w rodzinie posiadającej dzieci. Jeśli docenisz nadzwyczajność i szlachetność tego wspaniałego psa, obdarzysz go uczuciem a także dasz upust jego energii to stworzysz z nim fantastyczną więź na długie lata. Dla kogo cocker spaniel angielski będzie odpowiednim towarzyszem? Te psy mają łagodny i radosny charakter, przez co często świetnie sprawdzają się w rodzinach. Nie da się jednak ukryć, że nie będą odpowiednie dla każdego. Jako hodowcy chcemy więc podzielić się doświadczeniem i wyjaśnić dla kogo – według nas – zwierzę tej rasy będzie odpowiednim kogo cocker spaniel? PodstawyZakup jakiegokolwiek zwierzęcia zawsze jest bardzo odpowiedzialną decyzją. W przypadku psa jest wiążąca na kilkanaście lat jego życia. Dlatego najpierw musisz szczerze odpowiedzieć sobie na pytanie, czy aby na pewno chcesz się podjąć takiego wyzwania. To, dla kogo cocker spaniel angielski będzie odpowiedni zależy jednak w dużej mierze od nastawienia i stylu życia danej osoby. Niekoniecznie od samych warunków mieszkalnych. Te często są drugorzędną jednak jako przyszły właściciel podejmiesz decyzje o zakupie rasowego cocker spaniela, musisz się zastanowić. Czy w ogóle będziesz odpowiednim przewodnikiem dla psa? Jako gatunek te zwierzęta te mają po prostu swoje potrzebuje każdy pies?Każdy pies, a właściwie można byłoby powiedzieć – każde zwierzę, które bierze się pod swój dach – wymagać będzie od swojego opiekuna zapewnienia przynajmniej podstawowych warunków do życia. Biorąc pod swoje skrzydła czworonoga, składasz mu obietnicę, że utrzymasz go jak najdłużej w zdrowiu psychicznym i fizycznym, robiąc wszystko, aby uniknął zbędnego stresu, bólu czy się to jasne, jednak należy sobie najpierw uzmysłowić, co to oznacza. Będzie to wiązało się np. z zapewnieniu mu odpowiedniego (spokojnego!) miejsca odpoczynku. To nie zawsze jest proste. Jeśli masz małe dzieci, będziesz musiał prawdopodobnie wyznaczyć mu do tego jego własną przestrzeń z dala od nich. Oznacza to też, że pies będzie musiał odpowiednio dużą przestrzeń wokół siebie, aby nie czuć się zbytnio przytłoczonym. Dlatego np. mieszkanie w malutkim mieszkaniu z ważącym sto kilo owczarkiem kaukaskim jest zwykle po prostu złym da się też ukryć, że w takiej sytuacji narażasz się na koszty. Będziesz musiał je ponosić, aby wypełnić obietnicy daną nowemu przyjacielowi. To nie tylko jedzenie, zabawki czy usługi weterynaryjne, ale też koszty szkolenia czy behawiorysty. Oczywiście nie jest to obowiązkowe, ale może okazać się, że w pracy z psem napotkasz na problem, którego nie będziesz w stanie rozwiązać samodzielnie. Wtedy opłacenie specjalisty może być jedynym nastawienie do zakupu psaSama chęć posiadania psa i to, że masz dla niego odpowiednie warunki oraz środki finansowe nie oznacza, że będziesz dobrym właścicielem. Przede wszystkim musisz sobie uświadomić, że każde złe zachowanie psa jest twoją porażką, nie jego. Czworonogi zwykle popełniają błędy dlatego, że ludzie wysyłają im złe sygnały. Dlatego przygotuj się psychicznie na to, aby szukać ich w sobie i swoim zachowaniu – a to naprawdę bywa jako właściciel zwierzęcia musisz przygotować się na bezustanny rozwój. Im więcej będziesz pracował ze swoim psem, przebywał z nim, uczył go, wychodził na spacery itd., tym lepsza będzie wasza więź. Na to potrzeba czasu. Jednocześnie im więcej będziesz wiedział o psach i ogólnie – o zwierzętach – tym lepiej dla Was obojga!Nie myl jednak czasu poświęconego na pracę z psem z koniecznością bezustannego przebywania z nim. Pies potrzebuje także czasu dla siebie. Nie zapominaj, że pies powinien spać 12-15 godzin na dobę. Aby trening psa był skuteczny najlepiej, aby sesje pracy z nim były krótkie (do 15-30 minut), ale częste i konkretne. Ponadto powinny być dostosowane do wieku oraz możliwości fizycznych kogo cocker spaniel angielski będzie dobrym towarzyszem?Cocker spaniel angielski to średniej wielkości pies. Dawniej wypłaszał z krzaków ptaki i czasem aportował ustrzeloną zwierzynę. Dziś, zwłaszcza w Polsce, jest raczej psem towarzyszącym. Ma długą sierść, która jest dość wymagająca w pielęgnacji. Ten ogólny opis powinien już nieco bardziej doświadczonemu psiarzowi pomóc wywnioskować, jaki jest odpowiedni dom dla takiego wielkość sprawia, że będzie w stanie mieszkać w bloku, jeśli zapewni się mu odpowiednią dawkę ruchu. Jednocześnie jednak nie jest to miniaturowy piesek, a zwierzę ważące ok. 9-15 kg. Dorosły, zdrowy człowiek nie powinien mieć wprawdzie problemu z utrzymaniem go na smyczy czy niesieniem. Nie da się przy tym ukryć, że np. osoby starsze czy małe dzieci już mogą sobie z nim nie poradzić. W tym przypadku należy więc mierzyć swoje siły na jego wymiarami wiąże się także kwestia warunków mieszkalnych. Nie są to wystarczająco duże psy, aby poradziły sobie zimą w kojcu. Jeśli np. pojawi się duża ilość śniegu, nie będą w stanie odpowiednio się ogrzać. Ponadto, choć posiadają podszerstek, ich włos jest zbyt długi i miękki, aby nadawał się do przebywania jedynie na sierść cocker spaniela to kolejny aspekt, nad którym należy się zastanowić. Te psy wymagają regularnych wizyt u specjalisty, bądź też samodzielnej (i trudnej) nauki groomingu (czesania zwierząt). Będzie się to wiązało z dodatkowymi kosztami bądź poświęceniem dużej ilości czasu na obserwację tego, jak profesjonalnie strzyże się że był psem myśliwskim, który jednak bezpośrednio pracował z człowiekiem sprawia, że po pierwsze, z jednej strony ma w sobie nieco indywidualizmu i własnej inwencji. Ta była mu potrzebna w trakcie polowań. Można powiedzieć, że to właśnie jest ten element sprawiający, że często są uznawane za „dominujące”. Po drugie, cocker spaniel angielski jest szybko uczącym psem chętnym do pracy z człowiekiem. Dla kogo cocker spaniel będzie wiec odpowiedni? Dla osoby, która jest dość aktywna (te psy uwielbiają długie spacery!), ale przy tym konsekwentna i potrafiąca dawać psu jasne sygnały w trakcie nauki i spaniel angielski jako pies pracującyZ powodu swojego charakteru i uroczego wyglądu cocker spaniel może nadać się jako pies-terapeuta. Powinien poradzić sobie w dogoterapii, ponieważ przez swoje średnie rozmiary nie będzie przerażający dla mniejszych dzieci. Przy tym nie będzie zbyt mały, więc maluchy raczej nie zrobią mu łatwo krzywdy. Jednak jest za mały na psa przewodnika osoby niepełnosprawnej: takie zwierzę po prostu musi sięgać do miejsc, z którymi cocker sobie nie wyszkolony cocker spaniel powinien sobie dość dobrze radzić na takich konkursach, jak obedience. Jednak już ze zwinnościowym agillity raczej poradzi sobie gorzej. Oczywiście możesz z nim trenować – jeśli będziesz odpowiedzialny, to będzie tylko korzyść i radość – ale gdy myślisz o profesjonalnie uprawianym sporcie tego typu, lepiej wybierz inną należy zapominać, że ta rasa według FCI podlega próbom pracy. Dlatego jeśli tylko chcesz, możesz ze swojego czworonoga zrobić prawdziwego psa myśliwskiego. Twój cocker na pewno będzie zachwycony, jeśli będzie mógł wyjść z tobą na szlak i poszukać łownej chcesz cocker spaniela, ale czujesz się niepewnieNie da się ukryć, że wymagania opisane w tym artykule mogą być dla niektórych trudne do spełnienia. Jednak musisz wiedzieć, że przy posiadaniu psa liczą się przede wszystkim chęci, które będą faktycznie realizowane. Jako nowy właściciel czworonoga możesz się np. obawiać, czy poradzisz sobie z stosunkowo samodzielnym psem. To oczywiście uzasadniony lęk, ale w końcu każdy kiedyś zaczynał. Musisz mieć świadomość, że świat psiarzy jest naprawdę duży i jeśli będziesz chciał kiedykolwiek uzyskać pomoc, na pewno ją znajdziesz. Nawet, jeśli początkowo nie będziesz tego potrafił, z czasem możesz nauczyć się być doskonałym przewodnikiem dla swojego czworonoga. Ważne jest jednak to, aby zdawać sobie sprawę ze swoich słabości i w razie potrzeby nie bać się skontaktować ze specjalistą, który wskaże ci właściwą – dla kogo cocker spaniel angielski?Cocker spaniel angielski jest świetnym psem-towarzyszem dla osób samotnych czy rodzin, pod warunkiem, że są osobami dość aktywnymi i konsekwentnymi. Nie będą nadawać się dla tych, którzy chcą trzymać swojego czworonoga w budzie, poza domem. Trzeba jednak dodać, że te psy dość dobrze dostosowują się do warunków mieszkalnych. Jeśli będziesz z nim regularnie pracować, nawet kilkugodzinna nieobecność w domu nie powinna być problemem, tak samo jak np. mieszkanie w psa powinny jednak unikać osoby, które nie chcą towarzysza, a dziecka – bo pies bez wątpienia nim nie jest i ma po prostu inne potrzeby – a także te, które nie potrafią być konsekwentne i nie chcą się tego nauczyć. Osoby bardzo zapracowane również nie powinny decydować się na takiego czworonoga. Nawet samo czesanie cocker spaniela będzie zajmować dużą ilość są to zwierzęta to wyjątkowych wymaganiach. Wiele osób o przeciętnym trybie życia i niezbyt dużą wiedzą doskonale sobie radzi z ich wychowaniem i utrzymaniem. Ale jeśli czujesz, że cocker spaniel angielski czy po prostu pies do ciebie nie pasuje, zastanów się, czy nie lepiej zaopiekować się innym spaniel angielski to rasa hodowana oficjalnie od końca XVIII wieku, choć podobne psy występowały w Wielkiej Brytanii już wcześniej. Od dawna cieszą się dużą popularnością i to nie bez powodu. Mają wiecznie merdające ogony i uwielbiają towarzystwo swoich ludzi, a ich szlachetny wygląd przyciąga uwagę niejednej osoby. Dlatego zdecydowaliśmy się poświęcić im dużą część naszego życia. Wiemy też, że wiele osób zaraziło się tą pasją od nas i od wyhodowanych u nas się więcej o rasie i poznaj lepiej jej historię. Płochacz niemiecki zwany inaczej spanielem niemieckim lub wachtelhundem, to pies hodowany z myślą o myśliwych. Jest to rasa rzadko spotykana, zwłaszcza poza granicami Niemiec. Ten przyjacielski pies, ma wyjątkowo mocno zakorzeniony instynkt łowiecki, ważne jest więc aby na co dzień miał możliwość rozwijania swoich naturalnych talentów. Wachtelhundy kochają zarówno swoją pracę jak i swoich właścicieli. Przy odrobinie wysiłku włożonego w szkolenie i przy zapewnieniu psu odpowiednich warunków, może stać się radosnym i oddanym członkiem rodziny. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Wygląd i opis rasyDeutscher wachtelhund – wzorzec rasyWachtelhund – charakterZdrowieWachtelhund – pielęgnacjaPłochacz niemiecki – żywienieSzkolenie i wychowanieSzczeniaki i hodowlaIle kosztuje wachtelhund?Historia rasy, ciekawostkiWachtelhund – czy płochacz niemiecki to dobry wybór dla mnie? Wygląd i opis rasy Rozmiar: średniej wielkości Wysokość w kłębie: samce 48-54cm, samice 45-52cm Sierść: włos długi, umaszczanie brązowe lub czerowne, jednolite lub dereszowate Długość życia: 14 lat Waga: 18-25 kg, suki nieco lżejsze Charakterystyka Inteligencja: 4/5 Aktywność: 4/5 Nadaje się do życia w bloku: 2/5 Łatwość szkolenia: 2/5 Relacje z dziećmi: 4/5 Relacje z kotami: 2/5 Skłonność do ucieczek: 5/5 Skłonność do agresji: 2/5 Predyspozycje do stróżowania: 3/5 Predyspozycje do obrony: 2/5 Koszt utrzymania: 3/5 Zdrowotność: 4/5 Deutscher wachtelhund – wzorzec rasy Kraj pochodzenia: Niemcy Klasyfikacja FCI: Grupa 8 (Aportery, płochacze i psy dowodne), sekcja 2 (Płochacze), numer wzorca 104. Podlega próbom pracy. Użytkowanie: płochacz, hodowany w celach myśliwskich Wrażenie ogólne: pies o szlachetnej głowie, mocnym kośćcu, dobrym umięśnieniu. Średniej wielkości, długość tułowia większa od wysokości. Pies nie może sprawiać wrażenia długonogiego. Głowa o czaszce płaskiej i umiarkowanie szerokej. Kufa mocna, nigdy nie szpiczasta, zawsze dłuższa od mózgoczaszki. Nos z szeroko rozwartymi nozdrzami, wysklepiony grzbiet nosa tzw. “nos Rzymski” jest zaletą. Wargi równe i napięte, o pigmentacji odpowiadającej umaszczeniu. Zgryz nożycowy, zgryz cęgowy tolerowany. Oczy jak najciemniejsze, barwy brązowej. Uszy osadzone wysoko, bez fałd, opadające bezpośrednio za oczami. Szyja mocna, dobrze umięśniony kark, przechodzący w kłąb pod kątem rozwartym. Brak podgardla i luźnej skóry. Grzbiet krótki, mocny i prosty. Kłąb mocny i wyraźny. Zad lekko opadający, nieco niższy od kłębu. Klatka piersiowa dobrze wysklepiona, nie beczkowata. Ogon w spokoju jest przedłużeniem linii grzbietu, może być trzymany w dół. W napięciu noszony nieco wyżej i ruchliwy. Kończyny przednie oglądane od przodu są proste i równoległe. Łopatki ustawione są skośnie. Łokcie przylegają do tułowia. Kończyny tylne oglądane od tyłu proste. W trakcie chodu kończyny poruszają się równolegle i blisko tułowia. Skóra dobrze przylegająca, bez fałd, gruba i bez pigmentacji. Szata: włos długi, zwarty i przylegający. Sierść zwykle pofalowana, czasem prosta lub kędzierzawa. Nie powinna być jedwabista ani też delikatna. Umaszczenie: jednolicie brązowe, czasem czerwone (czerwona maść może być w różnych odcieniach: lisia, jelenia, sarnia), mogą posiadać białe lub dereszowate znaczenia na klatce piersiowej i palcach brązowe dereszowate, rzadziej czerwone dereszowate – maść stanowiąca podstawę jest silnie przemieszana z bielą. Często występują łaty na głowie i tułowiu. Mogą występować także psy łaciate, z brązowymi lub czerwonymi łatami na białym tle. Jak wygląda wachtelhund? U obu odmian barwnych możliwe jest występowanie podpalania na nogach, przy odbycie, na kufie i nad oczami. Psy, które wykazują wyraźne wady fizyczne lub zaburzenia charakteru (w tym agresję czy dużą lękliwość) powinny być dyskwalifikowane. Wady dyskwalifikujące: słaby temperament, lęk przed zwierzyną lub strzałem, maść o barwie czarnej, wyraźne wady zgryzu (tyłozgryz, przodozgryz, krzywe szczęki), ektropion (odwinięcie powieki) i entropion (podwinięcie powieki). Wachtelhund – charakter Psy rasy płochacz niemiecki to przyjacielskie, pełne energii, pewne siebie psy myśliwskie. Jednocześnie nie są agresywne ani nerwowe. Są przyjaźnie nastawione do dzieci oraz innych domowników. Wykazują silny instynkt łowiecki i potrzebują dużej ilości ruchu na świeżym powietrzu oraz zadań wykorzystujących ich talent do polowań. Zdrowie Ile żyją psy płochacz niemiecki? Przeciętna długość życia płochacza niemieckiego wynosi około 14 lat. Psy te charakteryzują się dobrym zdrowiem, są mało podatne na choroby. Ze względu na rodzaj terenu, w którym często mają okazję pracować czyli zarośla i woda oraz budowę anatomiczną warto zwrócić uwagę czy nie dochodzi do rozwinięcia się zapaleń w obrębie uszu. Wachtelhund – pielęgnacja Pielęgnacja nie powinna przysporzyć jego właścicielowi zbyt wielu trudności. Wystarczy regularnie wyczesywać sierść psa, aby nie dochodziło do jej splątania. Także po długich spacerach, szczególnie po bieganiu w lesie i zaroślach, trzeba rozczesać włosie i pozbyć się ewentualnych kołtunów. Warto także kontrolować czystość uszu psa, aby nie dopuścić do rozwinięcia się w nich zapalenia. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Płochacz niemiecki – żywienie W diecie ważne jest aby zapewnić mu dużą ilość dobrej jakości mięsa, bez względu na to czy wybierzemy karmę suchą, mokrą czy żywienie typu BARF. Przy ustalaniu dawki pokarmowej należy także uwzględnić stopień aktywności psiaka. Szkolenie i wychowanie Płochacz niemiecki to wyjątkowy pies, stworzony do polowań. Jest to nadzwyczaj pojętny, wszechstronny myśliwy, wymaga jednak wysiłku włożonego w jego wychowanie. W jego szkoleniu należy uwzględnić jego łowieckie talenty, w tym dużą pasję do wyszukiwania zwierzyny, podejmowanie śladu i wytrwałe tropienie czy pasję do aportowania i pracy w różnym terenie, także w gęstych lasach i wodzie. Jeśli pies zostanie odpowiednio ułożony odwdzięczy się przywiązaniem, umiejętnością podporządkowania się, ale także samodzielnością w pracy. Należy pamiętać, że psy które nie będą miały zapewnionej wystarczającej ilości aktywności fizycznej, ale także nie będą wystarczająco zaangażowane umysłowo, czyli nie będą miały okazji wykorzystywać swoich naturalnych zdolności łowieckich mogą zacząć wykazywać problemy behawioralne. Dlatego tak ważne jest, aby szczeniaki trafiały tylko do odpowiedzialnych opiekunów. Szczeniaki i hodowla Szczeniaka płochacza niemieckiego należy szukać w sprawdzonej hodowli zrzeszonej w Związku Kynologicznym. Przy wyborze psa warto zwrócić uwagę na jego socjalizację oraz przeanalizować osiągnięcia użytkowe przodków. Ponadto, odpowiedzialni hodowcy mogą nie wyrazić zgody na sprzedaż szczeniąt innym osobom niż myśliwym. Ile kosztuje wachtelhund? Cena płochacza niemieckiego, pochodzącego ze sprawdzonej hodowli wynosi ok. 3500-5000 złotych. Warto rozważyć także zakup psiaka za granicą. Historia rasy, ciekawostki Księgi hodowlane tej rasy pochodzą z przełomu XIX i XX wieku. Pierwszym odnotowanym przedstawicielem rasy był pies o imieniu Lord Augusta pochodzący z terenów Górnej Bawarii, który skojarzony został z kilkoma typowymi sukami. Osobą mającą znaczny wpływ na popularyzację i rozwój rasy miał Rudolf Friess, który wprowadził podział rasy na dwie linie uzależnione od umaszczenia (podział ten nie jest już używany) oraz zadbał, aby nie dochodziło do chowu wsobnego przy rozmnażaniu tej rasy, mimo znacznie ograniczonej puli genowej. Inna nazwa płochacza niemieckiego to wachtelhund co w tłumaczeniu oznacza psa na przepiórki. Psy tej rasy były bowiem kształtowane z przeznaczeniem polowania na ptaki. Wachtelhund – czy płochacz niemiecki to dobry wybór dla mnie? Płochacz niemiecki to pies hodowany przez myśliwych i dla myśliwych. Czy warto zdecydować się na płochacza niemieckiego? Oprócz codziennej dużej ilości ruchu psy te potrzebują także zadań typowo myśliwskich, dlatego aby być idealnym opiekunem tego zwierzęcia nie wystarczy być osobą aktywną. Jeśli więc chcesz aby to właśnie płochacz niemiecki był Twoim nowym kompanem, powinieneś zastanowić się czy jesteś w stanie zapewnić mu wystarczająco dużo uwagi i zajęć wykorzystujących naturalne talenty tych niezwykłych psów. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking

co to znaczy że pies nie podlega próbom pracy